Zapraszam na polędwiczki wieprzowe. Są bardzo delikatne, szybkie do przygotowania i zawsze elegancko się prezentują. Lekkie i odświeżające za sprawą zielonego pieprzu, którego smak świetnie współgra ze słodką śmietanką i delikatnym mięsem polędwiczek. Zielony pieprz to najbardziej łagodna odmiana pieprzu, jednak nic nie traci na wyrazistości.
Jak każdego roku, poszukuję przed Świętami Wielkanocnymi nowych, ciekawych przepisów na babki i mazurki. Tak trafiłam na przepis M.Łebkowskiego z "Przysmaków poskiego stołu". Babka w całości upieczona z orzechów laskowych z dodatkiem sporej ilości startej czekolady i niewiekim dodatkiem mączki ziemniaczanej. Pyszna, mięciutka, puchata i bardzo aromatyczna, ponieważ użyłam podprażonych orzechów.
Zapraszam na pyszne placuszki podwójnie malinowe. Wielbiciele malin będą zachwyceni, ponieważ maliny są składnikami ciasta i gęstej polewy malinowej. Nic dziwnego, że te smaczne amerykańskie placuszki zawojowały świat. Bardzo proste, szybkie do przygotowania i smaczne. Pieczenie ich to sama przyjemność, patrzeć jak puchną, rosną, bąbelkują.
Grochówka, gęsta, sycąca, aromatyczna i jakże zdrowa. W ogóle wszystkie strączkowe to samo zdrowie, dlatego powinny często gościć na naszym stole. Ziarna te mają bardzo wysoką zawartość białka, więcej niż mięso. Suchy groch to okolo 25 % bialka. W grochu znajdziemy błonnik rozpuszczalny jak i nierozpuszczalny. Pierwszy z nich pobudza ruchy jelit, a zatem zmniejsza zagrożenie rakiem okrężnicy.
Najczęstszy i najszybszy dodatek do drugiego dania - mizeria. Przez większość przyrządzana z dodatkiem śmietany i cebuli. Nasza ulubiona, przepis tutaj , jest przygotowana na bazie winegretu, słodko - kwaśna. Dziś proponuję mizerię w greckich klimatach, bo śmietanę zastąpił jogurt grecki, a czosnek cebulę. Lżej strawna, zdrowsza, po prostu pyszna.
Nie wiesz co począć z nadmiarem białek ? Bezy Ci się znudziły? Zapraszam na pyszne ciasto - ptasie mleczko. Zachwycające, lekkie i zwiewne jak piórko, puszyste, obłędnie smaczne, po prostu rozpływające się w ustach. Na biszkoptowym spodzie, waniliowa pianka z włoskiej bezy, tradycyjnie wykończona polewą czekoladową zachwyci każdego łasucha.
Na barszcz biały potrzebny jest zakwas. Jest on inny niż na żurek. Na żurek przygotowuje się zakwas na bazie mąki żytniej razowej, na barszcz biały na bazie mąki pszennej razowej. Wykorzystałam do zakwsu makę pszenną, ale orkiszową z otrębami. Pewnie teraz zastanawiasz się jaka jest właściwie różnica między żurkiem, a białym barszczem. Użycie mąki pszennej czyni barszcz subtelniejszą i delikatniejszą wersją żurku.
Sernik, którego powstanie zainspirował bajecznie kokosowy batonik Bounty. Sernik z moim ulubionym dodatkiem - mlekiem kokosowym. Smak kokosa w masie serowej jest wyczuwalny, ale nie narzucający się. Po raz pierwszy dodałam też wiórki kokosowe, by konsystencję sernika upodobnić do batonika Bounty, jednak w ilości dość umiarkowanej, nie przypominajacej ilości z orginału.
Chleb na zakwasie żytnim, polecany szczególnie początkującym domowym piekarzom, a to ze względu na użytą do wypieku chleba sporą ilość zakwasu. Na początku przygody z domowym pieczenia chleba jest to zmora każdego początkujacego domowego piekarza - nadprodukcja zakwasu. Ten przepis jest idealny, by owe nadmiary upłynnić. To jeden z pierwszych chlebów jakie piekłam. Postanowiłam dziś przypomnieć trochę zakurzony i zapomniany przepis, bo warto.
Nadal nie możemy się nasycić kapustą kiszoną, stąd dzisiejszy kapuśniak. Podstawą dobrego kapuśniaku jest smaczna kiszona kapusta. Korzystam jeszcze z jesiennych zapasów. Nie jestem kapuścianym ekspertem, ale trafiłamn na wyjątkowo smaczną odmianę, bo kiszona kapusta jest pyszna. Kapusty nie płuczę, po połączeniu z wywarem warzywnym jest idealnie kwaśna, a to cały urok i smak tej zupy. Kapuśniak zrobiłam bez mięsa, dodałam jedynie skwarki i na koniec podsmażoną kiełbasę.
Spaghetti Carbonara to danie stanowiące kwintesencję Włoch, pełne aromatów i posiadające kilka tekstur. Kremowa konsystencja sosu, chropowatość parmezanu i chrupkość boczku z dymnym posmakiem wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójną całość. Sama Carbonara pochodzi z Neapolu, a sama nazwa ponoć od czarnego pieprzu, bez którego Carbonara nie istnieje.
