Koperek ogrodowy (Anethum graveolens L.) to gatunek rośliny należący do selerowatych. Pochodzi prawdopodobnie z południowo-zachodniej Azji. Obecnie już nie występuje w stanie dzikim, jedynie w uprawie, a uprawiany jest na całym świecie.
Koper to bardzo wartościowe ziele, cenione przede wszystkim za walory smakowo-zapachowe. Ma jednak więcej zalet niż tylko cudowny aromat.
Koper jest rośliną niezwykle bogatą w witaminy i minerały. Zawiera spore ilości witamin z grupy B oraz witaminy A, D, E, H i K i bardzo duże ilości witaminy C. Spośród minerałów przede wszystkim, fosfor, żelazo i wapń.
W koperku znajdują się ponadto dobroczynne flawonoidy i kumaryny oraz olejki eteryczne: karwon, felandren i limonen. Jest to jednak skład kopru uprawianego tradycyjnie, nie w szklarni.
Właściwości zdrowotne koperku:
Surowcem zielarskim jest cała roślina, liście i nasiona.
- wspiera proces trawienia. Nasiona kopru są składnikiem herbatek ziołowych dla dzieci zmagających się z kolkami i wzdęciami
- wspiera laktację, dlatego poleca się go kobietom karmiącym
- działa antyseptycznie. Okłady z kopru można stosować np. na ropne zakażenia skóry i oczu (np. przy jęczmieniu)
- pomaga pozbyć się nieprzyjemnego zapachu z ust
- łagodzi uciążliwy kaszel
- wspiera urodę. Można wykorzystywać go do przemywania cery tłustej i stosować na przetłuszczające się włosy
- oczyszcza organizm ze szkodliwych substancji i chroni układ moczowy przed infekcjami
- łagodzi napięcie, a witaminy z grupy B korzystnie wpływają na układ nerwowy
- spore ilości witaminy A i C czynią z koperku naturalny antyoksydant, który niweluje szkodliwy wpływ wolnych rodników na organizm, przez to wzmacnia układ immunologiczny
Zastosowanie koperku w kuchni:
Młode pędy, czyli tzw. koperek dodaje się do gotowanych ziemniaków, jaj faszerowanych, surówek i sałatek, serów twarogowych, past kanapkowych, zup (koperkowa, kalafiorowa, ogórkowa), masła ziołowego.
Sos koperkowy używany jest do jajek na twardo, klopsików, gotowanych mięs i dekorowania potraw.
Pędy kopru z baldachami to niezastąpiony dodatek do kiszonek wszelkiego rodzaju, przygotowania marynat i octów. Przyrządza się z nich nalewki i likiery.
Zbiór, przechowywanie i mrożenie koperku
Liście zbiera się wiosną i latem przed kwitnieniem, a nasiona latem gdy już dojrzeją. Baldachy kopru suszymy w przewiewnym i zacienionym miejscu najlepiej powiązane w pęczki. Wysuszone przechowujemy w szczelnych opakowaniach.
Liście koperku, które kupujesz na bieżące spożycie najlepiej od razu dokładnie umyć pod zimną wodą i wstawić do wysokiego szklanego naczynia — słoika lub butelki. Wystającą zieloną czuprynkę koperku można dodatkowo owinąć zmoczonym zimną wodą papierowym ręcznikiem i przechowywać na drzwiach lodówki. W ten sposób przechowywany koperek wytrzymuje nawet do 7 dni.
Koperek doskonale nadaje się do mrożenia, zachowując przy tym wszystkie swoje cenne składniki. Warto zatem zmagazynować koper na zimę, gdyż w pełni sezonu jest najbardziej pachnący i dorodny. Duży pęczek kosztuje w sezonie grosze, w porównaniu ze szklarniowym kupowanym zimą.
Mrożenie koperku jest dziecinnie proste.
Umyj i dokładnie osusz liście koperku (pozostaje wówczas sypki), oderwij następnie listki od grubszych, zielonych łodyżek i posiekaj. Włóż do foliowego woreczka, przeznaczonego do mrożonek lub plastikowego/szklanego pojemniczka i przechowuj w zamrażarce.
Grube łodygi możesz pokroić i zamrozić oddzielnie, zużywając do gotowania np. zup i sosów.
Na moim blogu gotuje dla Was już od 8 lat. Uwielbiam dzielić się moimi domowymi przepisami, które smakują mojej rodzinie. Koniecznie daj znać, jak smakowały Ci moje przepisy w komentarzach 🙂
