Szparagowy czas zacząć. Krótki sezon, bo trwający od połowy kwietnia do 24 czerwca możemy trochę przedłużyć, kupując wcześniej ukazujące się w sprzedaży szparagi greckie i hiszpańskie.
Rodzaje szparagów
- białe — to te najbardziej popularne. Kolor uzyskują przez uprawę w specjalnych kopcach. Białe szparagi mają zdrewniałe, łykowate łodygi dlatego musimy je obierać. Specjalnym nożykiem do szparagów lub zwykłym obierakiem do warzyw (wg mnie wystarczający). Obieramy go od główki w dół. Gotujemy je najdłużej, bo 10-15 minut w zależności od grubości. Wszystkie rodzaje szparagów gotujemy w osolonej wodzie z dodatkiem cukru i masła. Podczas gotowania główki powinny wystawać ponad poziom wody (łyżeczka soli +1 łyżeczka cukru)
- fioletowe — ten rodzaj ze względu na trudną uprawę jest najrzadziej spotykany. Traktujemy je tak samo jak białe, czyli obieramy, a gotujemy podobnie jak zielone, czyli krótko około 5-7 minut
- zielone — kolor zawdzięczają dużemu nasłonecznieniu. Są najzdrowsze spośród wszystkich trzech rodzajów. Mają bardzo delikatne łodyżki, także nie obieramy ich wcale. Gotujemy około 4-6 minut. Najsmaczniejsze są właśnie al dente, jeszcze lekko chrupiące. Zdrewniałe końcówki szparagów najlepiej odłamać. Pękną wtedy dokładnie w miejscu zdrewnienia. Mają jednak krótki termin do spożycia. Najlepiej przygotować je tuż po zakupieniu, ewentualnie 2-3 dni możemy je przechować w lodówce, owijając końcówki w wilgotny ręcznik papierowy i folię spożywczą
Zielone to moje ulubione. Bardziej zdecydowane w smaku od białych, nie mają łyka i błyskawiczne w przygotowaniu. Super smakują polane roztopionym masełkiem ghee, z dodatkiem startego parmezanu. Świetnie komponują się także z oliwą, sokiem z cytryny i tymiankiem. 100 g szparagów to zaledwie 18 kcal, dlatego można sobie spokojnie pozwolić na bardziej kaloryczny dodatek.
U mnie dziś szparagom towarzyszył dorsz smażony w panierce z kulką ziemniaczanego purée.
Szparagi — właściwości odżywcze i zdrowotne
Szparag lekarski (Asparagus officnalis L.) to gatunek byliny z rodziny szparagowatych.
- Mimo niskiej kaloryczności i zawartości 95% wody szparagi są skarbnicą witamin i składników mineralnych takich jak:
- kwas foliowy — niezbędny pierwiastek, który odpowiada za prawidłowy rozwój płodu, spowalnia także proces starzenia i pomaga w regeneracji uszkodzonych komórek oraz wspomaga pracę układu krążenia
- witamina A, C i E oraz beta-karoten, poprawiają kondycję skóry, włosów i paznokci
- asparagina — wspomaga pracę nerek i odpowiada za poziom nawodnienia organizmu
- wapń i fosfor odpowiadają za kondycję naszych zębów i kości, a wysoka zawartość potasu w szparagach oraz niska sodu w połączeniu z asparaginą, sprawia, że mają właściwości moczopędne
- glutation — wzmacnia układ odpornościowy, wspomaga pracę wątroby w procesie oczyszczania organizmu z toksyn, zapobiega rozwojowi komórek nowotworowych oraz chorobie Alzheimera
- błonnik poprawia perystaltykę jelit
- inulina zapewnia prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego
- pomagają w leczeniu artretyzmu i reumatyzmu
- łagodzą objawy PMS
- są afrodyzjakiem
- mają działanie bakteriobójcze
- są źródłem witaminy K
Nie dla wszystkich jednak mają takie dobroczynne działanie. Zawierają puryny, które mogą powodować gromadzenie kwasu moczowego w organizmie, dlatego nie są zalecane osobom cierpiącym na dnę moczanową i kamienie nerkowe, choć niektóre źródła podają, że właśnie rozpuszczają kamienie. Także nie ma tu jednomyślności.
W Polsce ostatnimi czasy stają się coraz popularniejsze. Prawdziwym zagłębiem szparagowym jest Wielkopolska, a konkretnie okolice Wolsztyna i Nowego Tomyśla. Niegdyś całą produkcję eksportowano, dziś coraz więcej szparagów trafia na polskie stoły.
Na moim blogu gotuje dla Was już od 8 lat. Uwielbiam dzielić się moimi domowymi przepisami, które smakują mojej rodzinie. Koniecznie daj znać, jak smakowały Ci moje przepisy w komentarzach 🙂
