Ogórek — czy wart pożądania?

Ogórek siewny (Cucumis sativus L.) to najstarsze warzywo, znane od 5 tysięcy lat pochodzące z Azji. Do dziś w dzikim stanie porasta zbocza Himalajów. Dzięki wyprawom morskim Krzysztofa Kolumba ogórek dotarł na kontynent amerykański i do Europy, a król Ludwik XIV jako pierwszy w historii zapoczątkował hodowlę szklarniową ogórka. Dziś uprawiany jest na całym świecie.

Ogórek — wartości zdrowotne

  • Wartość odżywcza ogórka jest niewielka, ale warzywa te cenione są pod względem dietetycznym, gdyż zawierają dużo związków o charakterze zasadowym. Wpływa to korzystnie na proces trawienia przy jednoczesnym odkwaszaniu organizmu.
  • Wartość żywieniowa ogórka polega głównie na smaku i usprawnieniu procesu trawienia. Owoce ogórka zawierają niewielkie ilości witamin, głównie K (wzmacniającą krzepliwość krwi) i C oraz niewielkie ilości mikroelementów: potasu, wapnia, żelaza, magnezu i fosforu.
  • Pomagają w usuwaniu wody z organizmu, dlatego znalazły zastosowanie w dietach odchudzających.
  • Są także niskokaloryczne. 100 g to 39 kcal. Mają działanie oczyszczające.

Większość składników znajduje się nie w miąższu, a w skórce. Dlatego te pochodzące z pewnych źródeł i własnej działki jedzmy ze skórką. Surowe owoce są jednak ciężkostrawne, na pewno nie powinny znaleźć się w diecie dzieci i osób starszych.

  •  Ogórki zawierają askorbinę — enzym, który utlenia witaminę C. Dlatego surowych owoców nie należy mieszać np. w sałatkach z innymi warzywami, takimi jak pomidory czy papryka, gdyż ich wzajemne działanie eliminuje witaminy. Dopiero dodatek octu winnego neutralizuje działanie askorbiny.
  • Dzięki zdolnościom regencyjnym soku ogórkowego, znalazł on ogromne zastosowanie w kosmetyce. Płatki świeżego ogórka położone pod oczy doskonale niwelują opuchliznę, a okłady ze świeżych płatków stosowanych na oczy świetnie nawilżają gałkę oczną.

Ogórki zawierają kukurbitacynę, która odpowiada za ich gorzki posmak. Występuje ona we wszystkich ogórkach, jednak najczęściej jej stężenie jest tak niskie, że nie wyczuwamy gorzkiego posmaku. Zwiększa się, jeśli podczas uprawy ogórków pojawiają się długie okresy suszy, wahania temperatur oraz jeśli gleba jest uboga w azot.
Goryczka zlokalizowana jest w okolicach ogonka. Dlatego obieramy ogórka zawsze od czubka w kierunku ogonka, by nie rozprowadzić gorzkiego smaku. Wtedy cała sałatka byłyby już niejadalna.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *